Czarna zgnilizna kapustnych

Jest to choroba bakteryjna występująca na różnych roślinach z rodziny krzyżowych. Najczęściej spotykana jest na kapuście i kalafiorze. Porażeniu ulegają rośliny we wszystkich fazach rozwoju. Niekiedy choroba ta wyrządza dość duże szkody w czasie przechowywania główek kapusty przeznaczonych do konsumpcji lub na na- sienniki, jak również na plantacjach nasiennych kapusty. Pierwszym objawem chorobowym jest żółknięcie brzegów liści, stopniowo rozszerzające się na całe blaszki liściowe. Jednocześnie czernieją nerwy, co jest charakterystyczne dla tej bakteriozy. Na przekroju poprzecznym ogonków liściowych i głąbów chorych roślin widoczne są sczerniałe wiązki sitowo-naczyniowe. Przy silnym porażeniu liście zewnętrzne zasychają, stają się pergaminowate, stopniowo zamierają i odpadają. Pozostaje tylko pęczek liści środkowych. Porażone rośliny kapusty są zahamowane we wzroście i słabiej zawiązują główki. Często obserwuje się również porażenie róż kalafiora. Bakterie zimują w resztkach roślin lub w nasionach. Zapobieganie i zwalczanie. Należy starannie zebrać z pola i zakopać wszystkie resztki roślin kapustnych pozostałe po zbiorze. Ziemię używaną do produkcji rozsady trzeba odkazić termicznie (przez parowanie) lub chemicznie. Należy również odkazić nasiona termicznie przez zanurzenie w wodzie o temperaturze 45°C na 25—35 minut lub w wodzie o temperaturze 50°C na 15—30 minut.